کنترل خشم اطرافیان
کنترل خشم اطرافیان
برای کنترل خشم اطرافیان باید ابتدا خشم در دیگران را شناسایی کرد و سپس سعی در کنترل نمودن خشم آنان نمود.
افراد در دسته های متفاوتی در پرخاشگری قرار می گیرند:
- افرادی که قدرت کنترل خشم خود را دارند.
- افرادی که قدرت کنترل خشم خود را تا حدی دارند و به ضرب و شتم نمی رسد. فحش وناسزا میدهند و یا اینکه دفعات خشم آنها در زندگی زیاد نیست.
- افرادی که به هیج وجه قدرت کنترل پرخاشگری خود را ندارند. نه تنها کنترل نمی کنند بلکه دائما هم خشمگین می شوند.
در این بحث می خواهیم در مورد کنترل خشم اطرافیان صحبت کنیم تا بتوانیم خود را از خشم آنها دور کنیم و آسیب کمتری بخوریم.
دسته اول که خودشان می توانند خشمشان را کنترل کنند و این نشان دهند وجود یک روان سالم در فرد هست، زیرا هر چه روان سالمتر باشد کنترل خشمش هم راحت تر است.
دسته دوم
در مورد دسته دوم افرادی که قدرت کنترل خشم خود را تا حدی دارند و با فحش و ناسزا و یا شکستن اشیا ختم می شود، افرادی هستند که روانشان دچار خلل است و قدرت درک افراد دیگر را ندارند. و بیشتر خودشان و نظر خودشان برایشان اهمیت دارد. و هرگونه مخالفت با آنها سبب بدتر شدن خشمشان می شود.
اگر اینطور فردی از نزدیکان شما هست و یا همسرتان هست که با او زندگی می کنید، برای کنترل لازم است این موارد را عمل کنید.
در زمانی که فرد خشمگین شده او را دریابید و همراه با او باشید. یعنی سعی کنید در لحظه عصبانیت هر چه گفت تایید کنید و لزومی به منطقی صحبت کردن نیست.
به دل نگیرید فردی که عصبی شده فقط میخواهد، ناراحتی خودش را تخلیه کند، شروع به ایراد گرفتن از شما می کنه، شروع به بد برخورد کردن با شما می کنه، داد میزنه، فریاد می کشه و ….
هرچه سعی کنید شخصیت این فرد رو بیشتر بشناسید تا در لحظه عصبانیتش کمک کنید بسیار راه را آسان تر و بهتر جلو می روید. سعی نکنید به هیچ عنوان روی نقاط ضعف فرد دست بگذارید و یا اینکه بخواهید دلایل منطقی برای او بیاورید او در این لحظه اصلا متوجه حرف دیگران نمی شود. کاملا دریچه های مغزی او بسته شده، پس سعی در صحبت کردن با او را نداشته باشید.
در این لحظه هر چه شما ارومتر باشید و حرفهای او را تایید کنید راحتتر وسریعتر می توانید به او ارامش بدهید و هر چه این رفتار متین تر و بهتر باشد کم کم بر روی تعداد دفعات عصبانیت طرفتان تاثیر می گذارید و باعث کمتر شدن میزان خشم او می شوید. و حتی اینطور فردی کم کم به رفتار اشتباهش پی می برد و حتی شرمنده نیز می شود و به مرور زمان برای شما ارزش بیشتری قائل می شود.
دسته سوم
دسته سوم افرادی هستند که بیش از حد عصبی می شوند و واقعا کنترل خشم و عصبانیت خود را ندارند. این دسته از افراد صد در صد کودکی بسیار بدی داشته اند، پدر و مادری که با هم رابطه خوبی نداشتند و فرد در کودکی بسیار ضربه روحی روانی خورده و احساس می کند به جز با عصبانیت راه دیگری ندارد که با دیگران برخورد کرد.
این گروه از افراد صد در صد نیاز به دارو درمانی دارند، در غیر اینصورت نه می توان کنترلشان کرد و حتی این رفتارها دست خودشان نیست که بتوانند خود را کنترل کنند. پس اولین راه درمانی مصرف دارو است.
مشکل این افراد این است که به هیچ وجه پیش روانپزشک هم نمی روند. برای این کار لازم است ابتدا با وی به شیوه صحیح و در نهایت عشق و آرامش صحبت کرد تا به روانپزشک مراجعه نمود. یا اینکه باید بهانه های مختلفی تراشید، مثل اینکه بیا بریم دکتر ببینیم من چه مشکلی دارم که نمیتونم با شما کنار بیام، مشکل رو از خودتون بدونید نه ایشون تا روانپزشک ایشون را ببیند و دارو برایشان تجویز کنند.
و در مورد نحوه دارو دادن به بیمارتان هم با روانپزشکتان صحبت کنید حتما ایشون در مورد نحوه مصرف دارو شما رو راهنمایی خواهد کرد.
بعد از اینکه بیمار یک ماه دارو رو مصرف کرد حالش مصاعد تر می شود، و کمتر عصبانی می شود، و در این مدت شما باید آموزش ببینید که چطور با بیمارتان برخورد کنید تا عصبانیتشان را بخوابانید.
دیدگاهتان را بنویسید